wie herkent wie? Daan de G. in overal vooraan onder die hoepel? Daar boven zijn broer? Clemens van L op zijn hurken ahter het manneke met de koffer? Het lichte hemd van die 2 staande mannen zou Harry B kunnen zijn ? met zijn hand op de schouder van Rob R.? Dankzij Agnes v.L. (zie de reacties) komen hier dus nog een paar namen bij: Henk d. G., Willy K. dat kleine ukkeltje met zijn hand voor zijn mond, een van de jongens van G...s, Bart B...m en een van de jongens van R....s.
19-12 Ans de J. én Zr. Angela zijn er net als ik van overtuigd dat die kleine witkop onder de hoepel Daan d. G.is, met daarboven volgens Ans Daans broer Henk; zij herkent verder Eric, Charles R....s, Bart B...m en inderdaad ook Harry Bu.... Ik meen alleen Helma v.d.M (handen in haar jurk) Harry B midden naast manneke op koffer??, Clemens v L op zijn hurken met omgedraaide koppie en misschien Ans de J. met jas met touwtjes? te herkennen. Misschien Hans R. dat kleintje liggend onderop daarnaast met bril en hondeketting Rob R.? Iedere suggestie meer dan welkom! En waar komt die hond in vredesnaam vandaan? de rest volgt vandaag!
19-12 en stom genoeg ben ik Ans d. J. dus vergeten te vragen of zij zich zelf herkent in dat inmiddels raadselachtige meisje in die regenjas.... Maar wie weet wat er nog komt.
11 opmerkingen:
Anoniem
zei
Het is inderdaad Clemens op de foto en heeft hij deze al. De hond hebben we inderdaad een poosje gehad en die bleek van een juffrouw te zijn, welke juf ben ik kwijt, maar herkenbaar. Dan zie ik inderdaad Ans de J, Harry B, Helma, een jongen R.naast Clemens en Bart B.
Hallo Inez, Onder de hoepel is Henk de G. En helemaal vooraan, in het midden, denk ik dat het Willy K. is, die tegen de koffer aan zit. De jongen die op de koffer leunt is er eentje van G. Op de bovenste foto lijkt de dame in regenjas mij meer op Ada D, maar dat weet ik niet zeker. Er staan er verschillende ui K2 op, maar ook veel uit het Witte Huis.
Agnes, je bent fanstastisch! Dat Henkie-manneke, wat mooi! Is dat andere blonde jochie achter hem ook een broertje? Staat Daan er bij? Zou je aub nog eens duidelijker willen maken welke kinderen jij herkent als je zegt dat je Ans de J. ? En die jongen R. naast Clemens, bedoel je Hans of Rob ook te zien in dat groepje? of dat jongetje aan Clemens andere kant?
Ik moet eens iets slimmers bedenken dus om die kinderen herkenbaar te maken... even over piekeren nog. sorry.
Kun jij aan de hand van Clemens, Henk en Helma's leeftijd schatten wanneer deze foto ongeveer moet zijn?
Of jij misschien Helma?
Ik heb moeite met Ada D te herkennen in die regenjas.
Leuk trouwens dat jij zegt die moeten uit het witte huis zijn. Je benadrukt daarmee de scheiding die er inderdaad is ontstaan ook in mijn beleving tussen het hoofdgebouw en het witte huis, toen dat er eenmal was. Maar ik heb toch de indruk dat deze foto's ouder zijn dan het Witte Huis.
Peins aub nog eens even door. En hopelijk laat je dan nog een paar verhalen horen die jij, al dan niet in combinatie met Clemens en Daan erbij weten.
Zeker weten dat we met jullie kennis een heel eind kunnen komen in de foto puzzels! Wie weet wat het nog gaat opleveren. Harstikke leuk dus!
Ik ben overrigens Clemens email kwijtgeraakt, en hij schijnt zijn adres inmiddels te hebben veranderd. Kun jij mij helpen aan zijn huidige adres of hem vragen of hij mij een mailtje stuurt?
Nou, daar gaan we weer, ff kijken: De B staat voor Bu...., uit K 2, (nog een ) B is voor B..m, uit K 2, Daan staat er niet op maar zat ook in K2, net als ik. De R staat voor R..r uit K2, de G voor G...s uit K2, de K voor K..r, dat is dat kleine kereltje met zijn handje voor de mond en die zat bij Aloysia, 1ste groep beneden in het hoofdgebouw, voor de rest herken ik op de andere foto's onze Hennie, Helma met haar handjes in het schortje, ik sta er niet op, maar ik dacht wel weer op de andere foto op jou eigen webside. Ik heb alle foto's ff in een mapje geklapt en kan ik ze op mijn gemakkie uit zoeken, maar dan verneem je dit wel weer, als ik nog meer kinderen herken? Momenteel ben ik erg druk met mijn werk, dus gun me eventjes wat tijd. Ik schat Clem daar zo rond de 10 a 12 jaar, dus dat is net voor mijn tijd van 3-huis. Ik ken ze allemaal wel, alleen uit het Witte Huis niet zo goed. De nonnen herken ik vrij redelijk en bij Robertus ben ik een paar jaar geleden nog geweest. Dus ook ik blijf wel door zoeken.
Groetjes Agnes
(19-12 achternamen weggehaald door inez ivm privacy personen)
Daan, zoals je kunt lezen ben jij door zowel Ans, Angela als mij herkend als dat prachtige witte mannetje. Agnes denkt dat dat Henk is, dus hopelijk kijk jij nog eens even goed in de spiegel en vertelt ons de uitkomst.
Ha Nico, harstikke leuk ook van jou hier een berichtje te vinden! Maar zoals je ziet heb ik ook bij jou -zoals je zelf erboven al deed - even je naam weggehaald. Ik ontdekte, tot mijn niet stomme verbazing overigens, dat dat meisje inderdaad Ans was, doordat ik haar herkende in het orkest. ( http://driehuis-voorzienigheid.blogspot.com/ bij optredens ).
Vond het leuk zo te ontdekken dat sommige situaties dus vertrouwder zijn dan anderen zijn, waardoor je iemand of iets herkent of ziet.
Ik hoop dat het ook voor jou een leuke, of in ieder geval goede, ervaring is een deel van je leven op internet zo terug te zien. Weet je welkom opmerkingen, gedachten of foto's (grinnik) natuurlijk. Ik wil erg graag juist van mannen wel eens wat meer horen, dus mocht het je inspireren tot het delen van gedachten(vlagen)... graag!
Voor nu in ieder geval bedankt voor het organiseren van een paar erg leuke en fijne herinneringen aan Ans (naast het gehijg in mijn nek dat ik haar dat mailtje even moet sturen). Niet alleen mijn eerste woorden Spaans kreeg ik van Ans, die zus van jou had -naast of misschien wel juist door haar relativerende gegiebel - een hele sleutelbos met spannende dingen over hoe de wereld misschien wel in elkaar zat voor mij! Jammer genoeg kan ik mij bij jou je gezicht nog niet voor de geest halen, wel een aantal brokken herinneringen, maar ze passen nog niet ...het blijven niet- geintegreerde brokjes rond die speelplaats, het oude huis en Ursula. Maar wie weet.... Maar vooral: bedankt voor een leuke bak koffie die je dus zo organiseerde!
Was wat aan het surfen toen ik gisteren geheel toevallig deze site tegenkwam. Erg leuk om bekende namen en fotos, uit het verre verleden zo tegen te komen. Ik zat samen met mijn broertje en zussen in Driehuis van ongeveer 54 / 55 tot 60/61.
Ik kan me jou niet herinneren. Wel velen namen zoals Rob. R en Harry B. enz enz. De namen van de zusters kan ik me ook nog erg goed herinneren. Hoe zou ik die ooit kunnen vergeten. Mijn zussen zijn later weer opnieuw in Driehuis terecht gekomen. Ik kan me herinneren dat ik toen nog eens bij ze op visite ben geweest. 1963 ? Ik logeerde toen in het witte huis dat toen nog niet zo lang bestond. Toen ik wat ouder was ben ik nog eens met Ans op bezoek geweest bij de zusters. Ze woonden toen in IJmuiden. Na een jarenlang leven in Rotterdam woon ik sinds enkele jaren weer wat dichter in de buurt van Driehuis en ik kan het dan ook niet laten om van tijd tot tijd even op de motor te stappen en een ommetje te maken naar Driehuis. Even wat jeugdherinneringen ophalen. Goh jeetje, er komen nu zoveel herinneringen los. S óchtends vroeg aardappels pitten in de kelder, etensresten brengen naar het missiehuis voor de varkens daar, zuster Jozef die voor de kippen zorgde. ( ze slachtte ze ook zelf op een minder leuke manier) Zwem les in IJmuiden. Mijnheer Struik de schoolmeester, Ik zou hem later nog eens tegenkomen in en ander tehuis. Het opblazen van de bunkers tegenover de school. Later zijn er toen huizen gebouwd. De tochtjes naar Beeckestein, ik ben een paar jaar geleden nog eens naar toe geweest en trof daar toen een prachtig gerestaureerd landhuis aan. Nooit gedacht dat ik daar nog eens binnen zou kunnen rondkijken. En voor degene die het zich mochten afvragen, ja de dikke boom staat daar nog altijd. Verder de tochtjes naar Duin en Kruidberg en naar het strand in IJmuiden. Ik weet nog dat ik erg veel ziek was en dan door de nonnetjes werd verwend. Niet dat ik zo’n lieverdje was hoor. Ik kan me nog herinneren dat ik regelmatig voor straf werd opgesloten in de verwarmingskelder. Geen probleem voor mij want door het raam was ik dan weer snel op de speelplaats. Later werd ik wel eens opgesloten in een toilet op de bovenste verdieping. Ook geen probleem want via de bliksemafleiding klom ik dan weer snel naar beneden naar de speelplaats. De herinneringen aan die tijd zijn voor een ieder verschillend. Die van mij zijn in ieder geval waar het de zusters bereft overwegend positief. En Foto,s??? die heb ik niet veel uit die tijd. Maar ik zal eens kijken en mail ze dan wel door.
Hoi Nico, dank je voor je vele uitstapjes die je in je reactie maakte, ik ben even meegelopen en dat was zeker leuk. Helemaal harstikke leuk te zien dat ook jij kennelijk een boom hebt die bij jeugdherinneringen hoort. Ik ontdekte dat van mijzelf een paar jaar terug, over de Voorzienigheid Amsterdam mn. en ook hoe rijk bedeeld we wat dat betreft inderdaad in Driehuis waren (voor een Amsterdammer) , maar het is zeker een stukje herinnering van iemand die ik niet vaak hoor. Hartstikke leuk dus, temeer omdat ik inderdaad jouw boom ook ken, hij was mooi. Hopelijk blijft ie dat, ondanks de verkoop van Beeckesteijn wat ik juist nu in de krant vond. Het is een eind meer waard dan het destijds was, hoewel ik het toen een spannend spookhuis, maar nog steeds niet snap waarom die beukenootjes in vredesnaam lekker waren. http://www.nrc.nl/kunst/article234272.ece
Ik kan me jouw gezicht inderdaad nog steeds niet herinneren, maar met je verhaal en jaartallen erbij sluit ik de kans niet uit dat jij inderdaad al weg was toen ik kwam maar ik van jouw bestaan, (er zit ergens vaag in mijn hoofd, nog een broer ook nog , maar dat weet ik niet eens zeker, kan dat?) waarschijnlijk op een (voor mij) nogal typische Driehuis manier weet: die van (hele) gezinnen. Waardoor je kon opgroeien met 1 of 2 mensen uit dat gezin, maar ook wist van het bestaan van andere broers en/of zusjes. Zoals bij Helma bv. ik volgens mij haar broers nooit heb meegemaakt, noch haar oudste zussen maar die er wel degelijk bij hoorden. Niet onmogelijk is dat bij jou dus ook het geval. En eigenlijk, heb ik mij een tijd terug gerealiseerd zou dat stukje eigenheid van Driehuis wel eens heel bijzonder kunnen zijn geweest, en ook voor de betrokken mensen -gezinsleden - erg positief. Nu ik dit zo schrijf realiseer ik mij dat ik daar bij reacties van mensen eens op wil letten, het zou wel eens veel belangrijker kunnen zijn geweest dan ik (of anderen) me (zich) realise(e)ren. Ook voor anderen, de eenlingen, dus.
Wat ik dus ook een erg zinvolle bijdrage vind, bedankt! Want ik heb hard lopen denken over wat jij schrijft : "De herinneringen aan die tijd zijn voor iedereen verschillend.". Da's natuurlijk vanzelfsprekend zo. Nog afgezien van het feit dat herinneringen altijd individueel zijn -da's ook een van de dingen die ik zo leuk vind te zien op/door die foto's, waardoor ik bv. Ans op de ene foto (met die touwtjesjas) niet herkende, maar in het orkest wel door de simpele reden dat ik met haar dingen in dat orkest deelde (zij was veel beter en handiger dan ik, maar zat goddank naast me en hielp mij over/door die moeilijke beginperiode). Maar de grap is dat er volgens mij aan die opmerking -die verschillende herinneringen - nog een aantal meer kanten zitten, in ieder geval voor mij, die erg veel te maken heeft met juist ons verleden, Driehuis maar ook breder: die kinderbescherming, nonnen en het probleem, of zo je wilt het neutralere 'vragen', die we allemaal op een of andere manier hebben leren kennen, nl hoe ga je daar later mee om.
Da's niet meteen bedoeld als problematisch, maar het is een - nog steeds - redelijke onbekendheid waarover je maar nauwelijks iets hoort en dus met anderen kunt nadenken. Wanneer je "normaal" in een gezin opgroeid zijn er een aantal voor de hand liggende manieren -aangevuld met eigen manieren horend bij dat gezin - waarop (en wanneer) je dat verleden deelt, ook jaren erna -al was het maar bij een begrafenis - en dat hebben wij natuurlijk -allemaal- niet. Zeker niet wanneer je niet uit dat zelfde gezin komt, terwijl je wel voor een deel zo bent opgegroeid. Hartstikke onnatuurlijk dus.
Bovendien is er altijd - in mijn ervaring enminste - nogal snel of direct zelfs een heel vals element bij, alsof we ons van te voren al moeten verdedigen. Ik bedoel iets anders, maar kan de juiste term nog niet vinden. Er speelt in ieder geval -nogmaals mijn beleving - altijd erg veel onmacht in mee. Waardoor het delen van, denken over dat verleden ook nauwelijks gewoon in het openbaar gebeurd. Zelfs mag of kan gebeuren. Met allerlei -over het algemeen, in welke mate dan ook, negatieve gevolgen vandien.
Vandaar dus dat ik zo de kriebels krijg -of vaak gewoon de pest heb - aan dat zinnetje "herinneringen zijn voor iedereen anders". Want als ik info of herinneringen wil (delen) aan het Amsterdam, mijn buurt bv. waar ik ben geboren en de eerste 6 jaar leefde of daarover praat is er nooit iemand (ik ben ze in ieder geval nog nooit tegengekomen) die dan die zin gebruikt; welhaast integendeel, daar geven we als belastingbetaler geld aan uit -goddank! - vinden we dat kinderen en andere (grinnik) buitenlanders over moeten leren enzovoorts: zijn we trots op. En ik vind mijn eigen (levens)geschiedenis dus gewoon nog veel belangrijker. En die deel ik dus voor een deel ook met jou. En daarom heb ik -ook - jou daarvoor nodig, en wie dan ook, zoals jij mij nodig hebt.
Het lijkt nu alsof jij een emmer over je rug krijgt van me, maar het zal je ongetwijfeld duidelijk zijn dat dat dus helemaal niet het geval is, of bedoeld wordt. Uiteindelijk zit ik hier gewoon tegen mezelf te kwekken op een beeldscherm, op zoek naar hoe dit in vredesnaam moet. En gebruik ik jou daar dus nu even voor. Hartstikke bedankt dus, dat je mij die mogelijkheid gaf. En misschien zit er wel iets bij waar jij vervolgens weer iets aan hebt. Ik hoop dat je dan niet zal aarzelen dan weer iets te laten weten!
Want als jij schrijft dat het leuk is dit te vinden, per ongeluk surfend op het net, is dat natuurlijk niet zo, maar was je op een of andere manier iets aan het zoeken rond driehuis of de voorzienigheid of weet ik hoe de connectie was waardoor je dacht heeee, eens effe kijken, en het leuk vond. Fijn dus dat je het leuk vond, maar hopelijk rolt dat balletje dan gewoon door. Ik vond het in ieder geval erg leuk je bijdrage te vinden en dat balletje in het openbaar door te laten rollen. Bedankt! En ik zie het verder wel.....
Nico, ik heb nog een vraag aan je...of aan anderen die voor mij (1963) in Driehuis zaten. Ik wil namelijk erg graag weten vanaf wanneer die internaatschool bestond. Toen ik kwam, gingen we allemaal naar de eigen school, toen onder leiding van Bonestaak, Zr. Bonaventura.
Aanvankelijk, toen Driehuis nog een pensionaat was, zijn die meiden gewoon naar de dorpsschool gegaan, de Engelmundus. Het lijkt dat ook die meisjes die in 1949 vanuit Steenwijkerwold naar Driehuis zijn overgeplaatst nog gewoon naar de Engelmundus zijn gegaan. En ik ben nu bezig, wat een knap heidense klus blijkt, uit te vinden vanaf wanneer dat gestopt is.
Dus: Nico: (of indien iemand anders uit de jaren voor mij dit leest:) op welke school heb jij gezeten?? Wat weet jij van die internaatschool?
Over de middelbare school weet ik dat Wim en ik in ieder geval de eerste waren die, schooljaar '65, naar een "buitenschool" zijn gegaan, Wim naar de Johannes (M)Ulo, ik in IJmuiden.
Zoals rond 1970 ook de lagere school kinderen weer normaal in het dorp (en daarbuiten) op school zijn gegaan. (Iemand een idee vanaf wanneer dit precies is geweest? Oftewel: mocht jij een van die mensen zijn en dit lezen, laat aub iets horen, hier of per email)
Dit is nogal belangrijk voor mij (en anderen) dus medewerking bij het zoeken naar mn. vanaf wanneer wordt erg op prijs gesteld.
Het enige wat ik hierover verder weet is dat in schooljaar 63-64 Rob R. en ik naar de Engelmundus gingen, een paar maal per week na school om 12 uur, waar wij franse les kregen. Misschien was dat al zo in schooljaar 62-63, (ik kwam in maart '63 ) dat kan ik mij niet herinneren, maar ik denk het niet.
kenne jullie johnny en charrel radem..., wim jac...., ansje de j, crace geerl..., clmens v l...,tonny of luc v d muy...,hansje gor..., wout jac..., harry boet...,lientje v soe....,??? op de foto waar de hond staat
dat geeft dus ook de mogelijkheid wanneer je na het telefonisch gesprek nog verdere informatie wilt geven.
Praktische ervaringstip:
Je kunt het niet fout doen, ook al ben je ontevreden over jezelf of die club. Niks aan de hand
Die onderzoekscommissie is nog minstens tot eind 2011 bezig. Dat betekent dat je dus die mogelijkheid ook hebt - minstens tot eind zomer 2011 - om je verhaal aan te vullen, te veranderen of wat je dan maar wilt, tot JIJ tevreden bent met wat je hebt te zeggen.
Die commissie is er voor jou.
Niet jij voor die commissie!
*****
Voor de liefhebster nog wat gedachten
Al is die commissie er voor jou:
verwacht er géén oplossingen voor jou persoonlijk van!
Die hebben ze niet en is de bedoeling niet.
Het is een onderzoek, meer niet.
En dan ook nog eens een politiek onderzoek.
Het gaat niet over jou. Het gaat niet om jou.
Het gaat over de politiek en verantwoordelijkheid.
Die ministeries weten ook allang dat het seksueel misbruik er was en is gebeurd.
Heel simpel: ze zijn dus echt niet gelukkig met je, maar hebben jou nodig voor hun studie en wat daar politiek mee gebeurd. Dus misschien gaat het ook wel over de toekomst.
Of jij daar persoonlijk iets mee opschiet??
Dat kan alleen jij beslissen of ontdekken door het te doen.
Persoonlijk denk ik van wel.
Meedoen is kiezen.
Als volwassen burger die die overheid iets te zeggen heeft. En géén zwijgend slachtoffer meer is.
Behalve dat ik mijn mond tegenover die voor mij verantwoordelijke overheid open heb gedaan (en zo'n onderzoek - met alle theater die het ook is -belangrijk vind)
Zelf heb ik, waarschijnlijk juist omdat ik mijn mond open deed tegen die voor mij verantwoordelijke overheid, in ieder geval ook iets ontdekt wat ik mij niet eerder had gerealiseerd en belangrijk voor mij is.
Diezelfde mogelijkheid wens ik je graag toe. Wat je er ook van moge denken: die overheid is (ook) verantwoordelijk voor haar kinderen. En was dat ook toen voor mij en voor jou.
Wij zaten (met soms een enkele uitzondering) niet in een vakantiekolonie .
En wie weet heb je ooit verder nog wel eens iets aan de uitkomsten van dat onderzoek ook. Dat weet je bij een Land van Ooit nooit.
Maar wees realistisch in je verwachtingen.
Bovendien, merkte ik, dat mensen die jou nodig hebben voor een onderzoek naar de smaak van kippesoep misschien wel 's beter getraind kunnen worden.
Dat is dan vervelend.
Maar ook met dit soort zaken kun je dus rekening mee houden!
En ook realistisch in zijn. Het is niet makkelijk, hoe goed ze het ook willen proberen: het blijft confronterend.
Hou daar dus rekening mee.
Maar ja zeker, ik liet mij als een knappe sufferd overvallen.
En misschien is juist dat wel heel erg goed geweest.
Zolang je je niet laat afbluffen nogmaals: je kúnt het niet verkeerd doen, je hebt de mogelijkheid het aan te vullen. Ook daar jouw ontdekkingstocht van te maken.
Realistisch zijn is ook bedenken dat je hiervoor mensen om hulp kunt vragen.
Vooraf met je verhaal op een rijtje te krijgen.
Het is bovendien niet meer alleen jouw verhaal, of dat wat je met een paar mensen zelf-gekozen mensen deelt. Een ander gaat er mee aan de wandel en gebruikt het.
Ook dat is ingewikkeld.
Je kunt dus ook vooraf bedenken dat je achteraf iemand nodig hebt over hoe het was.
Al gaat een ander er dan ook mee aan de wandel: zorg dat jij jouw eigen verhaal niet kwijtraakt!
Het is hun werk maar jouw leven.
Misschien heb je hier dan nog wat aan:
Er is een brochure van het Duitse overheidsonderzoek (wat niet alleen over seksueel misbruik gaat), waarvan de slachtoffers zelf wilden (klik) dat die beschikbaar kwam.
Ik vond dat daar een aantal erg zinnige zaken in staan ook voor (vroegere) slachtoffers zelf die een melding doen bij die Commissies Samson of Deetman.
Maar het is duits.
Wil je 't graag lezen maar breek je je nek over dat Duits, ook daarbij geldt: doe je mond dan open.
Al ga ik het (voorlopig) niet vertalen.
Niemand zit te wachten op werk, maar oplossingen -welke dan ook - komen er pas wanneer je je mond open doet.
Tot slot: mocht je het nog nooit hebben gedaan, die paar minuten die je bij een huisarts krijgt geven je ook recht daar even te melden:
ik heb het gedaan ;-)
Conclussie: Verras jezelf, bel Justitie!
OPROEPEN
Driehuis:
Yvonne T. (groep Bonefatio, Erdie en Trudy Rustenburg) zoekt mensen die haar nog kennen. Net als ook Hanneke de V. (van Wim) uit de zelfde groep, Angelien E. (groep Aloysia), zus van Harrie (groep Monica) en Anneke P. (zus van Rinus) contacten zoeken.
Hier wordt mijn materiaal, mijn eigendom zoals dat staat op mijn weblog op punt.nl getracht weer neer te zetten.
Dat weblog, een van mijn 3 daar betaalde weblogs
werd door Punt.nl op een verbijsterende manier en zonder enige duidelijke reden van het ene moment op het ander onbereikbaar gemaakt, net als de overige weblogs.
Mijn materiaal eigende punt.nl zich hierbij toe.
Dit materiaal, behalve dat het mijn eigendom is, is ook voor anderen belangrijk gebleken. Het is uniek in Nederland.
Het proces wat daar plaats heeft gevonden is (nog) vrijwel uniek in Nederland.
(mn.) Vrouwelijke zorg-ontvangers van RKK zorg, kinderbescherming, welke elkaar zo in alle vrijheid konden ontmoeten en hun mond open konden (leren) doen over hun ervaringen waarover zo lang in het openbaar is en wordt gezwegen.
Redenen die bij dat verleden horen, maar hun consequenties blijken te hebben voor het heden.
Op een walgelijke wijze zijn individuele rechten van personen geschonden.
Zijn mijn rechten geschonden.
Door mensen die de grens van hun vrijheid en die van een ander niet willen of kunnen erkennen.
Agressie en geweld ten gevolge hebbend.
Leugens en geheimen.
Van individuen en van mensen die daartoe groepsmanipulaties zochten, geweld, agressie en bedreiging.
Zoals die liegens en geheimen in onze jeugd bestonden.
Zoals die groepsdwang destijd bestond.
Mensen die zich hiervoor hebben laten gebruiken.
Nog een extra reden om dat materiaal te trachten hier terug te plaatsen.
Hoe begrijpelijk veel van de oorzaken ook moge wezen: ook slachtoffers hebben keuzes te maken of zij daders willen worden.
Het was heel bijzonder in al die tijd dat ik bezig was met dat weblog geconfronteerd te zijn met de keuzes van juist die vroegere afhankelijke zorg-ontvangers van zowel de Voorzienigheid als later rond de Goede Herder en (de beheerder/initiatiefnemen van) een internet-verzamel punt voor vroegere tehuis bewoners .
Maar ook met keuzes ver buiten het internet.
Naast de gewelds keuzes die solidariteits- en ondersteuningskeuzes.
Het werd hoog tijd dus in alle openheid over en naar dat verleden te kunnen schrijven, kijken, praten en denken.
Daarmee zijn al die mensen samen erin geslaagd om de rauwheid van de consequenties van dat RKK Kinderbeschermingsverleden na zo'n jaar of 35-40 nog steeds bestaand in de openbaarheid te brengen!
En dat is bijzonder en uniek. Het is materiaal waar mee verder gewerkt kan worden. Antwoorden gevonden kunnen worden.
Daadwerkelijk constructieve lotgenoten-contact mee ontwikkelt kan worden, gebaseerd op respect voor ieder individueel. In erkenning van de realiteit.
Gezamelijk zijn we erin geslaagd de leugens en de geheimen boven water te krijgen. Naast heel veel wat er ook gedeeld kan worden. En met plezier en betrokkenheid gedeeld is.
Augustus 2003 zette Roos en een aantal zusters de eerste stappen in het openbaar. En lag er het boek van Annelies van Heijst. Nu ligt er de derde stap.
De keuzes over dat verleden maken Morgen.
Ook punt.nl heeft haar keuzes gemaakt.
De keuzes van een commercieel bedrijf dat koos voor geweld, gebrek aan respect en een overdosis aan leugens en geheimen.
Voor dom machtsmisbruik.
Het was een confrontatie die gezien de noodzaak van denken over Zorg ronduit cynisch was.
En maar beter kan leiden tot keuzes over Morgen!
En deze tekst? Die wordt vast nog wel eens herschreven.
Want dat schrijven...dat doe ik (nog steeds) beroerd.
11 opmerkingen:
Het is inderdaad Clemens op de foto en heeft hij
deze al.
De hond hebben we inderdaad een poosje gehad en
die bleek van een juffrouw te zijn, welke juf
ben ik kwijt, maar herkenbaar.
Dan zie ik inderdaad Ans de J, Harry B, Helma,
een jongen R.naast Clemens en Bart B.
Dank je wel voor het toesturen.
Met vriendelijke groet, Agnes
door: Agnes de Kroon 2005-12-12 11:10:20
Hallo Inez,
Onder de hoepel is Henk de G.
En helemaal vooraan, in het midden, denk ik dat
het Willy K. is, die tegen de koffer aan zit. De
jongen die op de koffer leunt is er eentje van
G. Op de bovenste foto lijkt de dame in regenjas
mij meer op Ada D, maar dat weet ik niet zeker.
Er staan er verschillende ui K2 op, maar ook
veel uit het Witte Huis.
Groetjes Agnes
door: Agnes de Kroon 2005-12-12 11:16:30
Agnes, je bent fanstastisch! Dat Henkie-manneke,
wat mooi! Is dat andere blonde jochie achter
hem ook een broertje?
Staat Daan er bij?
Zou je aub nog eens duidelijker willen maken
welke kinderen jij herkent als je zegt dat je
Ans de J. ?
En die jongen R. naast Clemens, bedoel je Hans
of Rob ook te zien in dat groepje? of dat
jongetje aan Clemens andere kant?
Ik moet eens iets slimmers bedenken dus om die
kinderen herkenbaar te maken... even over
piekeren nog. sorry.
Kun jij aan de hand van Clemens, Henk en Helma's
leeftijd schatten wanneer deze foto ongeveer
moet zijn?
Of jij misschien Helma?
Ik heb moeite met Ada D te herkennen in die
regenjas.
Leuk trouwens dat jij zegt die moeten uit het
witte huis zijn. Je benadrukt daarmee de
scheiding die er inderdaad is ontstaan ook in
mijn beleving tussen het hoofdgebouw en het
witte huis, toen dat er eenmal was.
Maar ik heb toch de indruk dat deze foto's ouder
zijn dan het Witte Huis.
Peins aub nog eens even door. En hopelijk laat
je dan nog een paar verhalen horen die jij, al
dan niet in combinatie met Clemens en Daan erbij
weten.
Zeker weten dat we met jullie kennis een heel
eind kunnen komen in de foto puzzels! Wie weet
wat het nog gaat opleveren. Harstikke leuk dus!
Ik ben overrigens Clemens email kwijtgeraakt, en
hij schijnt zijn adres inmiddels te hebben
veranderd. Kun jij mij helpen aan zijn huidige
adres of hem vragen of hij mij een mailtje
stuurt?
Bedankt en hopelijk tot gauw!
door: inez 2005-12-13 01:57:26
Hallo Inez,
Nou, daar gaan we weer, ff kijken: De B staat
voor Bu...., uit K 2, (nog een ) B is voor
B..m, uit K 2, Daan staat er niet op maar zat
ook in K2, net als ik. De R staat voor R..r uit
K2, de G voor G...s uit K2, de K voor K..r, dat
is dat kleine kereltje met zijn handje voor de
mond en die zat bij Aloysia, 1ste groep beneden
in het hoofdgebouw, voor de rest herken ik op de
andere foto's onze Hennie, Helma met haar
handjes in het schortje, ik sta er niet op, maar
ik dacht wel weer op de andere foto op jou eigen
webside. Ik heb alle foto's ff in een mapje
geklapt en kan ik ze op mijn gemakkie uit
zoeken, maar dan verneem je dit wel weer, als ik
nog meer kinderen herken? Momenteel ben ik erg
druk met mijn werk, dus gun me eventjes wat
tijd. Ik schat Clem daar zo rond de 10 a 12
jaar, dus dat is net voor mijn tijd van 3-huis.
Ik ken ze allemaal wel, alleen uit het Witte
Huis niet zo goed. De nonnen herken ik vrij
redelijk en bij Robertus ben ik een paar jaar
geleden nog geweest.
Dus ook ik blijf wel door zoeken.
Groetjes Agnes
(19-12 achternamen weggehaald door inez ivm
privacy personen)
door: Agnes de Kroon 2005-12-13 15:48:32
Daan, zoals je kunt lezen ben jij door zowel
Ans, Angela als mij herkend als dat prachtige
witte mannetje. Agnes denkt dat dat Henk is, dus
hopelijk kijk jij nog eens even goed in de
spiegel en vertelt ons de uitkomst.
door: inez 2005-12-19 22:14:56
het meisje met de jas met touwtjes is inderdaad
mijn zus Ans de J.
Nico de J
door: Nico 2006-02-28 09:53:18
Ha Nico, harstikke leuk ook van jou hier een
berichtje te vinden!
Maar zoals je ziet heb ik ook bij jou -zoals je
zelf erboven al deed - even je naam weggehaald.
Ik ontdekte, tot mijn niet stomme verbazing
overigens, dat dat meisje inderdaad Ans was,
doordat ik haar herkende in het orkest.
( http://driehuis-voorzienigheid.blogspot.com/
bij optredens ).
Vond het leuk zo te ontdekken dat sommige
situaties dus vertrouwder zijn dan anderen zijn,
waardoor je iemand of iets herkent of ziet.
Ik hoop dat het ook voor jou een leuke, of in
ieder geval goede, ervaring is een deel van je
leven op internet zo terug te zien. Weet je
welkom opmerkingen, gedachten of foto's
(grinnik) natuurlijk. Ik wil erg graag juist van
mannen wel eens wat meer horen, dus mocht het je
inspireren tot het delen van
gedachten(vlagen)... graag!
Voor nu in ieder geval bedankt voor het
organiseren van een paar erg leuke en fijne
herinneringen aan Ans (naast het gehijg in mijn
nek dat ik haar dat mailtje even moet sturen).
Niet alleen mijn eerste woorden Spaans kreeg ik
van Ans, die zus van jou had -naast of misschien
wel juist door haar relativerende gegiebel - een
hele sleutelbos met spannende dingen over hoe de
wereld misschien wel in elkaar zat voor mij!
Jammer genoeg kan ik mij bij jou je gezicht nog
niet voor de geest halen, wel een aantal brokken
herinneringen, maar ze passen nog niet ...het
blijven niet- geintegreerde brokjes rond die
speelplaats, het oude huis en Ursula. Maar wie
weet.... Maar vooral: bedankt voor een leuke bak
koffie die je dus zo organiseerde!
door: inez
devoorzienigheid.punt.nl 2006-02-28 16:59:24
Ha die Inez,
Was wat aan het surfen toen ik gisteren geheel
toevallig deze site tegenkwam. Erg leuk om
bekende namen en fotos, uit het verre verleden
zo tegen te komen. Ik zat samen met mijn
broertje en zussen in Driehuis van ongeveer 54
/ 55 tot 60/61.
Ik kan me jou niet herinneren. Wel velen namen
zoals Rob. R en Harry B. enz enz. De namen van
de zusters kan ik me ook nog erg goed
herinneren. Hoe zou ik die ooit kunnen vergeten.
Mijn zussen zijn later weer opnieuw in Driehuis
terecht gekomen. Ik kan me herinneren dat ik
toen nog eens bij ze op visite ben geweest. 1963
? Ik logeerde toen in het witte huis dat toen
nog niet zo lang bestond. Toen ik wat ouder was
ben ik nog eens met Ans op bezoek geweest bij de
zusters. Ze woonden toen in IJmuiden. Na een
jarenlang leven in Rotterdam woon ik sinds
enkele jaren weer wat dichter in de buurt van
Driehuis en ik kan het dan ook niet laten om van
tijd tot tijd even op de motor te stappen en een
ommetje te maken naar Driehuis. Even wat
jeugdherinneringen ophalen. Goh jeetje, er komen
nu zoveel herinneringen los. S óchtends vroeg
aardappels pitten in de kelder, etensresten
brengen naar het missiehuis voor de varkens
daar, zuster Jozef die voor de kippen zorgde. (
ze slachtte ze ook zelf op een minder leuke
manier) Zwem les in IJmuiden. Mijnheer Struik de
schoolmeester, Ik zou hem later nog eens
tegenkomen in en ander tehuis. Het opblazen van
de bunkers tegenover de school. Later zijn er
toen huizen gebouwd. De tochtjes naar
Beeckestein, ik ben een paar jaar geleden nog
eens naar toe geweest en trof daar toen een
prachtig gerestaureerd landhuis aan. Nooit
gedacht dat ik daar nog eens binnen zou kunnen
rondkijken. En voor degene die het zich mochten
afvragen, ja de dikke boom staat daar nog
altijd. Verder de tochtjes naar Duin en
Kruidberg en naar het strand in IJmuiden. Ik
weet nog dat ik erg veel ziek was en dan door de
nonnetjes werd verwend. Niet dat ik zo’n
lieverdje was hoor. Ik kan me nog herinneren dat
ik regelmatig voor straf werd opgesloten in de
verwarmingskelder. Geen probleem voor mij want
door het raam was ik dan weer snel op de
speelplaats. Later werd ik wel eens opgesloten
in een toilet op de bovenste verdieping. Ook
geen probleem want via de bliksemafleiding klom
ik dan weer snel naar beneden naar de
speelplaats. De herinneringen aan die tijd zijn
voor een ieder verschillend. Die van mij zijn in
ieder geval waar het de zusters bereft
overwegend positief. En Foto,s??? die heb ik
niet veel uit die tijd. Maar ik zal eens kijken
en mail ze dan wel door.
Gr. Nico de J
door: 2006-03-01 09:47:26
Hoi Nico, dank je voor je vele uitstapjes die je
in je reactie maakte, ik ben even meegelopen en
dat was zeker leuk. Helemaal harstikke leuk te
zien dat ook jij kennelijk een boom hebt die bij
jeugdherinneringen hoort. Ik ontdekte dat van
mijzelf een paar jaar terug, over de
Voorzienigheid Amsterdam mn. en ook hoe rijk
bedeeld we wat dat betreft inderdaad in Driehuis
waren (voor een Amsterdammer) , maar het is
zeker een stukje herinnering van iemand die ik
niet vaak hoor. Hartstikke leuk dus, temeer
omdat ik inderdaad jouw boom ook ken, hij was
mooi. Hopelijk blijft ie dat, ondanks de verkoop
van Beeckesteijn wat ik juist nu in de krant
vond. Het is een eind meer waard dan het
destijds was, hoewel ik het toen een spannend
spookhuis, maar nog steeds niet snap waarom die
beukenootjes in vredesnaam lekker waren.
http://www.nrc.nl/kunst/article234272.ece
Ik kan me jouw gezicht inderdaad nog steeds niet
herinneren, maar met je verhaal en jaartallen
erbij sluit ik de kans niet uit dat jij
inderdaad al weg was toen ik kwam maar ik van
jouw bestaan, (er zit ergens vaag in mijn hoofd,
nog een broer ook nog , maar dat weet ik niet
eens zeker, kan dat?) waarschijnlijk op een
(voor mij) nogal typische Driehuis manier weet:
die van (hele) gezinnen. Waardoor je kon
opgroeien met 1 of 2 mensen uit dat gezin, maar
ook wist van het bestaan van andere broers en/of
zusjes.
Zoals bij Helma bv. ik volgens mij haar broers
nooit heb meegemaakt, noch haar oudste zussen
maar die er wel degelijk bij hoorden. Niet
onmogelijk is dat bij jou dus ook het geval.
En eigenlijk, heb ik mij een tijd terug
gerealiseerd zou dat stukje eigenheid van
Driehuis wel eens heel bijzonder kunnen zijn
geweest, en ook voor de betrokken mensen
-gezinsleden - erg positief. Nu ik dit zo
schrijf realiseer ik mij dat ik daar bij
reacties van mensen eens op wil letten, het zou
wel eens veel belangrijker kunnen zijn geweest
dan ik (of anderen) me (zich) realise(e)ren. Ook
voor anderen, de eenlingen, dus.
Wat ik dus ook een erg zinvolle bijdrage vind,
bedankt!
Want ik heb hard lopen denken over wat jij
schrijft : "De herinneringen aan die tijd zijn
voor iedereen verschillend.". Da's natuurlijk
vanzelfsprekend zo. Nog afgezien van het feit
dat herinneringen altijd individueel zijn -da's
ook een van de dingen die ik zo leuk vind te
zien op/door die foto's, waardoor ik bv. Ans op
de ene foto (met die touwtjesjas) niet herkende,
maar in het orkest wel door de simpele reden dat
ik met haar dingen in dat orkest deelde (zij was
veel beter en handiger dan ik, maar zat goddank
naast me en hielp mij over/door die moeilijke
beginperiode). Maar de grap is dat er volgens
mij aan die opmerking -die verschillende
herinneringen - nog een aantal meer kanten
zitten, in ieder geval voor mij, die erg veel te
maken heeft met juist ons verleden, Driehuis
maar ook breder: die kinderbescherming, nonnen
en het probleem, of zo je wilt het neutralere
'vragen', die we allemaal op een of andere
manier hebben leren kennen, nl hoe ga je daar
later mee om.
Da's niet meteen bedoeld als problematisch, maar
het is een - nog steeds - redelijke onbekendheid
waarover je maar nauwelijks iets hoort en dus
met anderen kunt nadenken. Wanneer je "normaal"
in een gezin opgroeid zijn er een aantal voor de
hand liggende manieren -aangevuld met eigen
manieren horend bij dat gezin - waarop (en
wanneer) je dat verleden deelt, ook jaren erna
-al was het maar bij een begrafenis - en dat
hebben wij natuurlijk -allemaal- niet. Zeker
niet wanneer je niet uit dat zelfde gezin komt,
terwijl je wel voor een deel zo bent opgegroeid.
Hartstikke onnatuurlijk dus.
Bovendien is er altijd - in mijn ervaring
enminste - nogal snel of direct zelfs een heel
vals element bij, alsof we ons van te voren al
moeten verdedigen.
Ik bedoel iets anders, maar kan de juiste term
nog niet vinden.
Er speelt in ieder geval -nogmaals mijn beleving
- altijd erg veel onmacht in mee. Waardoor het
delen van, denken over dat verleden ook
nauwelijks gewoon in het openbaar gebeurd. Zelfs
mag of kan gebeuren. Met allerlei -over het
algemeen, in welke mate dan ook, negatieve
gevolgen vandien.
Vandaar dus dat ik zo de kriebels krijg -of vaak
gewoon de pest heb - aan dat zinnetje
"herinneringen zijn voor iedereen anders". Want
als ik info of herinneringen wil (delen) aan het
Amsterdam, mijn buurt bv. waar ik ben geboren
en de eerste 6 jaar leefde of daarover praat is
er nooit iemand (ik ben ze in ieder geval nog
nooit tegengekomen) die dan die zin gebruikt;
welhaast integendeel, daar geven we als
belastingbetaler geld aan uit -goddank! - vinden
we dat kinderen en andere (grinnik)
buitenlanders over moeten leren enzovoorts: zijn
we trots op.
En ik vind mijn eigen (levens)geschiedenis dus
gewoon nog veel belangrijker.
En die deel ik dus voor een deel ook met jou. En
daarom heb ik -ook - jou daarvoor nodig, en wie
dan ook, zoals jij mij nodig hebt.
Het lijkt nu alsof jij een emmer over je rug
krijgt van me, maar het zal je ongetwijfeld
duidelijk zijn dat dat dus helemaal niet het
geval is, of bedoeld wordt. Uiteindelijk zit ik
hier gewoon tegen mezelf te kwekken op een
beeldscherm, op zoek naar hoe dit in vredesnaam
moet. En gebruik ik jou daar dus nu even voor.
Hartstikke bedankt dus, dat je mij die
mogelijkheid gaf. En misschien zit er wel iets
bij waar jij vervolgens weer iets aan hebt. Ik
hoop dat je dan niet zal aarzelen dan weer iets
te laten weten!
Want als jij schrijft dat het leuk is dit te
vinden, per ongeluk surfend op het net, is dat
natuurlijk niet zo, maar was je op een of andere
manier iets aan het zoeken rond driehuis of de
voorzienigheid of weet ik hoe de connectie was
waardoor je dacht heeee, eens effe kijken, en
het leuk vond. Fijn dus dat je het leuk vond,
maar hopelijk rolt dat balletje dan gewoon door.
Ik vond het in ieder geval erg leuk je bijdrage
te vinden en dat balletje in het openbaar door
te laten rollen. Bedankt! En ik zie het verder
wel.....
door: inez
devoorzienigheid.punt.nl 2006-03-02 12:15:08
Nico, ik heb nog een vraag aan je...of aan
anderen die voor mij (1963) in Driehuis zaten.
Ik wil namelijk erg graag weten vanaf wanneer
die internaatschool bestond.
Toen ik kwam, gingen we allemaal naar de eigen
school, toen onder leiding van Bonestaak, Zr.
Bonaventura.
Aanvankelijk, toen Driehuis nog een pensionaat
was, zijn die meiden gewoon naar de dorpsschool
gegaan, de Engelmundus. Het lijkt dat ook die
meisjes die in 1949 vanuit Steenwijkerwold naar
Driehuis zijn overgeplaatst nog gewoon naar de
Engelmundus zijn gegaan. En ik ben nu bezig, wat
een knap heidense klus blijkt, uit te vinden
vanaf wanneer dat gestopt is.
Dus: Nico: (of indien iemand anders uit de jaren
voor mij dit leest:) op welke school heb jij
gezeten?? Wat weet jij van die internaatschool?
Over de middelbare school weet ik dat Wim en ik
in ieder geval de eerste waren die, schooljaar
'65, naar een "buitenschool" zijn gegaan, Wim
naar de Johannes (M)Ulo, ik in IJmuiden.
Zoals rond 1970 ook de lagere school kinderen
weer normaal in het dorp (en daarbuiten) op
school zijn gegaan.
(Iemand een idee vanaf wanneer dit precies is
geweest? Oftewel: mocht jij een van die mensen
zijn en dit lezen, laat aub iets horen, hier of
per email)
Dit is nogal belangrijk voor mij (en anderen)
dus medewerking bij het zoeken naar mn. vanaf
wanneer wordt erg op prijs gesteld.
Het enige wat ik hierover verder weet is dat in
schooljaar 63-64 Rob R. en ik naar de
Engelmundus gingen, een paar maal per week na
school om 12 uur, waar wij franse les kregen.
Misschien was dat al zo in schooljaar 62-63, (ik
kwam in maart '63 ) dat kan ik mij niet
herinneren, maar ik denk het niet.
Nico, jij een idee? Iemand anders??
Graag!!!
door: inez
devoorzienigheid.punt.nl 2006-03-02 12:48:19
kenne jullie johnny en charrel radem..., wim jac...., ansje de j, crace geerl..., clmens v l...,tonny of luc v d muy...,hansje gor..., wout jac..., harry boet...,lientje v soe....,???
op de foto waar de hond staat
Een reactie posten