Spijtoptant Achmed blij met tbs
door Fred Soeteman,
zaterdag februari 2001
AMSTERDAM,
´Bolle Achmed´ (28) zet een punt achter zijn leven vol ongeremd geweld, waarin een mensenleven hem niet interesseerde: als hij er in het criminele circuit
maar aanzien mee kon verwerven.
Sinds zijn dertiende jaar is Achmed A. meermalen in contact met justitie gekomen.
Maar sinds zijn ziekelijke oude vader is gegijzeld vanwege een drugsconflict is hij spijtoptant.
Spontaan is hij een moord gaan bekennen, plus een schietpartij in de Amsterdamse Albert Cuypstraat, een poging tot moord in Hilversum en een dubbele doodslag in Amsterdam-Noord, waarvan de slachtoffers echter buiten zijn medeweten in leven zijn gebleven. Veel eerder.
En hij is zelfs blij met de tbsdwangverpleging die officier van justitie mr. F. Posthumus gisteren tegen hem eiste, naast een celstraf van twaalf jaar. „Waarom nu pas?” riep hij naar zijn rechters. „Justitie had al veel eerder moeten zien dat het slecht met me ging.
Op mijn achttiende heb ik al iemand verrot gestoken!”
Het zwaarste feit dat nu is berecht, is de moord op de 36-jarige Ulla V in december 2000.
Achmed voelde, onder invloed van onder meer LSD, ´de lust om iemand te vermoorden´.
´Ik kan nog lang niet naar buiten´
Toevallig was het mevrouw V die naast hem in een café belandde, tegen hem praatte en hem irriteerde. Toen ze weg ging, wist hij haar achterop zijn brommer te krijgen. Bij de sporthallen Zuid moest zij afstappen. Ze vreesde voor verkrachting, maar dat maakte Achmed nog kwader. Hij wurgde haar.
De samenleving mag blij zijn dat hij wordt opgesloten, vindt hij zelf. „Anders was ik gaan meedoen aan het ´slachtfeest´ waarvoor ik was uitgenodigd. Mensen uit de weg ruimen.” Er wacht hem een zeer langdurige intensieve behandeling. Achmeds reactie: „Prima toch?! Ik ben lang niet in staat weer naar buiten te gaan.”
Hij is gewetenloos te werk gegaan, aldus de rapportage.
Het vermogen om lief te hebben ontbreekt. Zelf ziet Achmed dat als resultaat van een ellendige jeugd met veel slaag, vaak geen eten, opsluiting thuis, gedwongen urine drinken en seksueel misbruik. „Daar ben ik gek van geworden.”
Uitspraak: 14 februari. bron: De telegraaf.
Hierbij Akte
Harry V, voor iedereen die mijn Zusje heeft gekent die zich af vroeg mischien waarom zij niet meer leeft.
door Fred Soeteman,
zaterdag februari 2001
AMSTERDAM,
´Bolle Achmed´ (28) zet een punt achter zijn leven vol ongeremd geweld, waarin een mensenleven hem niet interesseerde: als hij er in het criminele circuit
maar aanzien mee kon verwerven.
Sinds zijn dertiende jaar is Achmed A. meermalen in contact met justitie gekomen.
Maar sinds zijn ziekelijke oude vader is gegijzeld vanwege een drugsconflict is hij spijtoptant.
Spontaan is hij een moord gaan bekennen, plus een schietpartij in de Amsterdamse Albert Cuypstraat, een poging tot moord in Hilversum en een dubbele doodslag in Amsterdam-Noord, waarvan de slachtoffers echter buiten zijn medeweten in leven zijn gebleven. Veel eerder.
En hij is zelfs blij met de tbsdwangverpleging die officier van justitie mr. F. Posthumus gisteren tegen hem eiste, naast een celstraf van twaalf jaar. „Waarom nu pas?” riep hij naar zijn rechters. „Justitie had al veel eerder moeten zien dat het slecht met me ging.
Op mijn achttiende heb ik al iemand verrot gestoken!”
Het zwaarste feit dat nu is berecht, is de moord op de 36-jarige Ulla V in december 2000.
Achmed voelde, onder invloed van onder meer LSD, ´de lust om iemand te vermoorden´.
´Ik kan nog lang niet naar buiten´
Toevallig was het mevrouw V die naast hem in een café belandde, tegen hem praatte en hem irriteerde. Toen ze weg ging, wist hij haar achterop zijn brommer te krijgen. Bij de sporthallen Zuid moest zij afstappen. Ze vreesde voor verkrachting, maar dat maakte Achmed nog kwader. Hij wurgde haar.
De samenleving mag blij zijn dat hij wordt opgesloten, vindt hij zelf. „Anders was ik gaan meedoen aan het ´slachtfeest´ waarvoor ik was uitgenodigd. Mensen uit de weg ruimen.” Er wacht hem een zeer langdurige intensieve behandeling. Achmeds reactie: „Prima toch?! Ik ben lang niet in staat weer naar buiten te gaan.”
Hij is gewetenloos te werk gegaan, aldus de rapportage.
Het vermogen om lief te hebben ontbreekt. Zelf ziet Achmed dat als resultaat van een ellendige jeugd met veel slaag, vaak geen eten, opsluiting thuis, gedwongen urine drinken en seksueel misbruik. „Daar ben ik gek van geworden.”
Uitspraak: 14 februari. bron: De telegraaf.
Hierbij Akte
Harry V, voor iedereen die mijn Zusje heeft gekent die zich af vroeg mischien waarom zij niet meer leeft.
Herplaatst log 11-1
Geen opmerkingen:
Een reactie posten