Dit ging mij meer dan dwars door mijn lijf.
Een aantal anderen waarschijnlijk ook.
Het is erg grof.
Maar vooral: het was heel erg grof.
Ik hoop hartgrondig en wens ieder toe:
Doe je mond open.
Het kan, er kan nu geluisterd worden!
Er moet nu geluisterd worden!
Ook wanneer voor jou dit heel erg grof is, je hier net als ik heel verdrietig door wordt, of welke emotie dan ook, je hier woedend over wordt. Dat ben ik, goddank, ook. En dat werd meer dan tijd. Weet je welkom, je bent de enige niet!
******
Maar 1 voorbehoud: ik heb besloten hierover melding te doen bij de Commissie Samson. (wat jij natuurlijk zelf óók kunt doen!!)
Wil jij niet dat je reactie (wel of niet anoniem) die ik hierover krijg daarbij mee gaat, is je reactie even welkom, maar laat dit dan even duidelijk weten!
En vooral: wees goed voor en dus voorzichtig met jezelf.
De mevrouw heeft van mij per omgaande enkele tips gekregen voor verder onderzoek. Er zijn wel dossiers bewaard, zie bijvoorbeeld bij Stadsarchief Amsterdam, Utrechts Archief, het BHIC, Zeeuws archief e.a. en Nationaal Archief (bijv. Dordrecht), maar ik vrees dat het minimaal is. Het Noord-Hollands Archief (voorheen Rijksarchief Noord-Holland) heeft aan deze mevrouw laten weten dat ze verder gaan speuren.
Dat er soms brokken Oostenrijkse lucht naar beneden komen
passend zoekt, knakken ze om en gaan ze stuk.
"...Het was de nood, de dringende geestelijke en lichamelijke nood van
zeker soort van ongelukkige kinderen,voor welke de steeds zo
werkzame liefdadigheid van Amsterdamse katholieken, ik weet niet uit
welke vergetelheid, nog niet gezorgd had, die eindelijk door weinigen opgemerkt,
dezer liefde tot edelmoedige pogingen uitlokte.Welnu Mijne Dochters, op uw bede, heb ik, (…) na alles voor godoverwogen te
hebben, de regeling uwer Congregatie vaststgestelden verleen ik u bij dezen op
den voet dier regeling de erkenningen vestiging als religieuze congregatie."
Gegeven te Sassenheim den 26en September 1857 Franciscus Jacobus, Bisschop van Haarlem
Eraan herinnerende
dat de Verenigde Naties in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens,
hebben verkondigd dat kinderen recht hebben op bijzondere zorg en bijstand,
Ervan overtuigd
dat aan het gezin, als de kern van de samenleving en de natuurlijke omgeving voor de ontplooiing en het welzijn van al haar leden en van kinderen in het bijzonder, de nodige bescherming en bijstand dient te worden verleend opdat het zijn verantwoordelijkheden binnen de gemeenschap volledig kan dragen,
Erkennende
dat het kind, voor de volledige en harmonische ontplooiing van zijn persoonlijkheid, dient op te groeien in een gezin, in een sfeer van geluk,liefde en begrip,
Overwegende
dat het kind volledig dient te worden voorbereid op het leiden van
een zelfstandig leven in de samenleving, en dient te worden opgevoed in de geest van de in het Handvest der Verenigde Naties verkondigde idealen, en in het bijzonder in de geest van vrede, waardigheid, verdraagzaamheid, vrijheid,gelijkheid en solidariteit,
Indachtig dat,
zoals aangegeven in de Verklaring van de Rechten van het Kind,
aangenomen door de Algemene Vergadering van 20 november 1959,
"het kind op grond van zijn lichamelijke en geestelijke onrijpheid bijzondere
bescherming en zorg nodig heeft, met inbegrip van geëigende wettelijke
bescherming, zowel vóórals na de geboorte"
zijn het volgende overeengekomen:
art.5
De Staten die partij zijn, eerbiedigen de verantwoordelijkheden, rechten en plichten van de ouders of, indien van toepassing, van de leden van de familie in ruimere zin of de gemeenschap al naar gelang het plaatselijk gebruik, van wettige voogden of anderen die wettelijk verantwoordelijk zijn voor het kind, voor het voorzien in passende leiding en begeleiding bij de uitoefening door het kind van de in dit Verdrag erkende rechten, op een wijze die verenigbaar is met de zich ontwikkelende vermogens van het kind.
art.141.
De Staten die partij zijn, eerbiedigen het recht van het kind op vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst.
2. De Staten die partij zijn, eerbiedigen de rechten en plichten van de ouders en, indien van toepassing, van de wettige voogden, om het kind te leiden in de uitoefening van zijn of haar recht op een wijze die verenigbaar is met de zich ontwikkelende vermogens van het kind.
3. De vrijheid van eenieder zijn godsdienst of levensovertuiging tot uiting te brengen kan slechts in die mate worden beperkt als wordt voorgeschreven door de wet en noodzakelijk is ter bescherming van de openbare veiligheid, de openbare orde, de volksgezondheid of de goede zeden, of van de fundamentele rechten en vrijheden van anderen.
Uit: Universele Verklaring van de Rechten van het Kind
Waarom er wederom een stoel leeg was wist hij niet zeker, maar een sterk vermoeden had de geestelijke wel. "Dat had met kindermisbruik te maken, dat denk ik nu nog steeds. Let op: concrete bewijzen heb ik niet, maar die heeft niemand. We wisten feitelijk dat het gebeurde, maar iedereen hield zijn mond dicht", zegt Schobben. "Dat moest ook van hogerhand. We hadden een spreekverbod. Bovendien leefden we toen in een wereld die heel erg gesloten was. Het was zelfs niet de bedoeling dat je door een raam naar buiten keek. 'Niet naar de boze buitenwereld kijken', zei een andere broeder dan tegen mij en trok me weg."
een plek
waar niemand licht aan denken zoude
die geen fantast was of een gek
De schoone Piramus, en Tisbe, een eer in 't oost,
Gebuurden huis aen huis, elkandere ten troost
Paul Erftemeijer je was een fantastische gek!
