1 okt 2005

1-10-05 Sex in a very cold war climat |

Pater-Werenfried-Centrum ingewijd

Hoofdzetel Kerk in Nood / Oostpriesterhulp in Duitsland heeft nu centrum dat aan haar stichter herinnert

Geplaatst door Eric Masseus opdi 27 sep '05


KÖNIGSTEIN (RKnieuws.net) – De internationale hulporganisatie Kerk in Nood – Oostpriesterhulp heeft het Pater Werenfried Centrum geopend. Het centrum is op 26 september in Köngstein ingewijd. Het centrum is genoemd naar de Nederlandse pater Werenfried van Straaten (1913 – 2003) die de hulporganisatie in 1947 heeft gesticht.

Het Pater Werenfried Centrum op de hoofdzetel van Kerk in Nood (KIN) in Königstein- Duitsland- is op 26 september ingewijd. Pater Joaquin Alliende, de internationale kerkelijke assistent van KIN, noemde onze stichter, de norbertijnse pater Werenfried (1913-2003) ’een reus van liefdadigheid’. Pater Alliende: "Dit is geen plaats voor nostalgische herinneringen, maar een oproep om de SOS-boodschappen te horen van de lijdende Kerk. Moge dit centrum ons helpen om pater Werenfrieds getuigenis levend te houden."

Mgr. Franz Kamphaus, bisschop van Limburg (Duitsland), onderstreepte het belang van vergeving en hereniging in het leven en de missie van pater Werenfried, die "niet alleen het idee van hereniging preekte, maar ook concrete stappen zetten om voormalige vijanden weer bij elkaar te brengen", aldus de bisschop. De prelaat benadrukte eveneens de rol van pater
Werenfried als een verdediger van de Kerk en van burgerlijke vrijheden tijdens de Hongaarse anticommunistische opstand in 1956. "Pater Werenfried heeft een vaste plaats in mijn gebed en in mijn gedachten", besloot Mgr. Kamphaus.


De burgemeester van Königstein, de heer Siegfried Fricke, kondigde aan dat het plein vlakbij de hoofdzetel van Kerk in Nood naar de stichter zal genoemd worden. Het Pater Werenfried Centrum omvat 4 kamers, inclusief het bureau van pater Werenfried, dat sinds zijn overlijden
niet gewijzigd werd.


Pater Werenfried
Pater Werenfried van Straaten begon zijn activiteiten in 1947, toen West-Europa overstroomd werd door honderdduizenden vluchtelingen en ontheemden. Hij begon met het inzamelen van kleding en van voedsel; spoedig bleek de geestelijke nood onder de vluchtelingen veel groter te
zijn dan de materiële problemen. Vanaf dat moment richtte de hulp zich op de ondersteuning van de pastorale activiteiten onder de vluchtelingen.


Pater Werenfried kreeg al snel de bijnaam ‘Spekpater’.Aanvankelijk beperkte dat zich tot de kampen in het latere West-Duitsland; vanaf 1956 (de Hongaarse Opstand) breidde men de steun uit naar de Kerken in Midden- en Oost-Europa. Vanaf 1964 – op verzoek van de toenmalige
paus – begon men ook op grote schaal steun te verlenen aan de Kerken in de Derde Wereld. Op dit moment gaat ongeveer 40 procent van de steun naar de vroegere communistische landen en 60 procent naar de Derde Wereld.



MIJN KERKBOEKEN

Bij mijn eerste communie,kort voor mijn moeder stierf, kreeg ik, net als de meeste andere kinderen in de klas een prachtig kerkboek.
Rood met een gouden kruis ervoor op. Geen idee meer wat er in stond. Een paar tekeningetjes zitten nog in mijn hoofd.
Mooier nog dan het kerkboek zelf was het mapje dat er omheen zat waar dat boekje precies inpaste.

Er paar maanden erna moest mijn vader, die geen andere oplossing had voor de 3 jongsten uit ons gezin, ons naar de Voorzienigheid brengen.

In een kloosterkapel wen je als kind al heel snel aan de misschien voor anderen wel vreemde gewoonte dat je meerdere kerkboeken hebt.
Mijn prachtige rode boek ben ik kwijt geraakt in een lange periode van niet in de kapel zijn door ziekte.
Daarna had ik 3 kerkboeken en een liedboek.
Ik heb jaren gezocht naar 2 van de 3.
Niemand had er ooit van gehoord of herkende mijn beschrijvingen.
Tot in '04 een hele goede medewerkster van het Katholiek Documentatie Centrum Nijmegen, weliswaar het ook niet kende, maar die Spekpater wel kende.
En op grond van mijn beschrijvingen de suggestie gaf eens in die hoek te zoeken.

De directeur van Kerk in Nood, opvolger van Oostpriester hulp herkende mijn beschrijvingen direct en had een kelder. Ik ben hem erg erkentelijk voor het exemplaar wat ik direct van hem kreeg!

Het was een schok dat kleine boekje na meer dan 40 jaar weer in handen te hebben en blij te zijn met die beeldkop van me, die me al weer een deel van mijn geschiedenis heeft geholpen terug te vinden.

Het is een gruwelijk boekje




"...... dit is een geschenk van dwangarbeidsters.
Wie zal het naar waarde kunnen schatten?"


Wie was er verantwoordelijk voor die koude oorlog?

Wie was er verantwoordelijk voor die angst voor nonnen-verkrachtende communisten ook bij ons in dat huis?

Wie is er verantwoordelijk voor vrouwen die als oorlogsbuit of vorm van wraak verkracht worden en altijd zijn?


Wie was er verantwoordelijk voor dit kerkboek gegeven aan een 7 jarige?
Wie is er verantwoordelijk voor de ideologie die in kinderkoppies wordt gestampt?

Wie was dat toen?
Wie is dat nu?

Ik heb een van mijn 2 kerkboeken terug.
Het
andere zoek ik nog. *

Het was net zo groot, misschien iets groter.
Ook daar stonden foto's in.
Van een generaal met een hele mooie pet.

En van bom-aanslagen.
krantenfoto's.
Afgehakte ledematen van kinderen door
bomaanslagen, gepleegd door de vijand.
En een heel geheimzinnig woord:
OAS

Bij religie horen geheimzinnige woorden.
Bij de rkk voor Vaticaan II het latijn
Bij de Voorzienigheid zusters die 's nachts naar de kapel gingen, zonder dat het kerst of pasen is
maar 40 uren gebed

Zoals bij mijn moeder geheimzinnige liedjes in de kerk hoorde tijdens het lof:
ze loert op de bergen en woont in een grot
vol glans en vol vreugde
die moeder van god

en
...als in donk're nachten
wij naar u versmachten
schijn dan veilig voor ons uit,
gun de zee geen droeve buit..."

of
O Sterre der Zee
geleid mij in 't leven
O sterre de zee.


Die spannende woorden waren leuk in die kerk in dat lof.
Dan was zij niet in dat ziekenhuis; was zondag leuk en fijn

's morgens met vader stijfgearmd zitten tijdens de preek
de mannen links, de vrouwen rechts, wachtend op die eerste Golden Fiction buiten

's middags met moeder naar dat lof;
dan zong ze en mocht ik mee zingen En huilden we een beetje samen
Ik dacht dat dat was om die zee bij Schevingen en die mannen die bij die zee hoorden
waarover een tante vertelde

Jammer dat oma nooit mee mocht,
maar ja, díe was nu eenmaal niet katholiek. Dus die zong thuis.
Ook spannende woorden, maar nooit over zee sterren.
Ook die vis werd duur betaald.

Het zou nog jaren duren voor ik weer mocht zingen.
In een klooster is zingen tot kunst verheven
De zuster dirigent een boos mens die soms driftig naar beneden kwam om vooraan te gaan staan zwaaien, vlak naast mijn neus: "wil jij niet mee zingen, jij bromt..."

Het zou nog jaren duren voor ik wist waar die moeder met 6 kinderen en kanker
waarschijnlijk over zong

Het zou nog jaren duren voor ik wist dat Algerije
een land was. En nog veel langer voor ik wist
wat de FLN was geweest en OAS.
Nog veel langer voor ik leerde wat katholieken
met deze anti-moslim
organisation de l'Armee Secrète te doen hadden



Waar deze kerkboeken over gingen.


Of wie waarschijnlijk dat oude mannetje met zijn petje was,
zo zielig omdat hij in zijn huis in Polen opgesloten zat
Hard bidden dus maar.

Wie was er verantwoordelijk voor die angst voor nonnen-verkrachtende communisten ook bij ons in dat huis?

Wie is er verantwoordelijk voor die verkrachtingen die vrouwen als oorlogsbuit of vorm van wraak altijd ondergaan en ondergaan hebben?

Wie was er verantwoordelijk voor dit kerkboek gegeven aan een 7/8 jarige?

Wie is er verantwoordelijk voor de ideologie die in kinderkoppies wordt gestampt?

Wie was dat toen?
Wie is dat nu?


Wie was er veranwoordelijk voor dat jochie -zou hij al 12 zijn geweest -waar ik vol afgrijzen naar keek?
een man in wording die zich voor het oog van de camera's van de hele wereld moest uitkleden van mannen in uniform achter zandzakken die een robotje op hem af stuurde en hij een (nog) levende bom bleek?
Hij had een snottebel toen hij, half verontwaardigd, half huilend, vertelde dat hij had gehoopt op het Paradijs.

Wie was er verantwoordelijk voor die kerkboekjes aan die kinderen?
Wie is er verantwoordelijk voor die plaatjes in mijn beeldenkop?

Jij bent
Hij/zij/het is
Wij zijn
Jullie zijn
of toch
Zij zijn?

Ik niet!
"Koning wij willen Uw zege bevechten, sla ons tot ridder fier in de strijd ...."















* 27-2-08 aangezien er nog steeds gerotzooid blijkt te worden met het "rk" rorate forum waardoor een bovenstaande link niet meer blijkt te werken, dan de tekst na het nodige gegoogle hier maar neer gezet.

Forum: . Geplaatst op 4/9 '04 21:27u. Onderwerp: Kerkboek gezocht! Iemand een suggestie? (posts: 4, views: 252)
In de Angelus-draad legt Dette met haar opmerkingen de relatie naar de koude oorlog al, waarin dit ritueel een rol binnen de RK Kerk heeft gespeeld. In deze jaren (58-65) hebben ook kerkboeken hierin een rol gespeeld.Daarom hoop ik dit iemand van de oudere katholieken mij kan helpen (of een suggestie kan doen daar of daar eens te zoeken):Ik ben nl al jaren op zoek naar 2 kerkboeken welke ik in die periode heb gehad. 1 heb ik recent kunnen vinden. Het andere misschien wel met uw hulp?Dit was een klein boekje (mogelijk zo´n 6x12 cm?, slappe kaft met mogelijk een foto(?afiche?) van bomaanslag kinder-slachtoffers)In het boekje stond meer beeld-materiaal en gebeden gelieerd aan debom-aanslagen en politieke strijd destijds in Algerije (en de OAS). Het andere-inmiddels gevonden-kerkboekje blijkt destijds uitgegeven door Oost-Priesterhulp (Werenfried v Straten). Dit 2e is bij deze organisatie echter onbekend. Was er misschien een vergelijkbare organisatie gericht op N.Afrika?Algerije? Helaas wist ook Kath. Doc. Centrum Uni Nijmegen hier niets van, noch hebben ze het. Iemand hier een idee?Ik zou hiermee erg gelukkig zijn, gezien mijn persoonlijk belang bij deze informatie. Dus: pieker eens mee aub.Bedankt.


toegevoegd 20-3 (Paula)

Geen opmerkingen: