Waar gaat dit over?

februari 05

Hi, Leuk dat je langs komt. Ter vermijding van misverstanden:
Dit gaat over De Voorzienigheid en de (RKK) Zusters van de Voorzienigheid. En mij, vanzelfsprekend.

En daarmee kan verwarring ontstaan.
Deze Congregatie, de arme zuster van het Goddelijk Kind, zijn namelijk onder meerdere namen bekend. Afhankelijk van waar de zusters werkten zijn zij ook onder andere namen bekend geworden. Zoals de Congregatie nu nog bekend blijkt onder Zusters van Bosbeek,
naar het (verpleeg/verzorgings)huis waar de een deel van de laatsten van hen leven.

De Voorzienigheid waar ik het over heb is een van de 2 gestichten opgericht vanuit een kring van mensen rond de Amsterdamse Krijtberg. Waarvan de priesters Frentrop en Hesseveld bekendere namen zijn.

Welke in 1848 een jongensgesticht startte, in Amsterdam: het Aloysius gesticht waarvoor een nieuwe broedercongregatie werd gestart; De Broeders met de blauwe koorden, of de Congregatie van de Broeders van O. L. Vrouw van Zeven Smarten, en in 1852 een meisjes gesticht: De Voorzienigheid. Waarvoor deze RKK vrouwen congregatie werd gestart.


Katholieke emancipatie van(uit) de 19e eeuw.
Katholieke weldadigheid en liefdewerk.
Voorlopers van het jeugd welzijnswerk in allerlei vormen zoals we dat nu kennen.
De Frentrop stichting is een van de resultaten.

Hierover meer informatie in het uitgebreide profiel.

Een Congregatie waarvan ik "zorgontvanger" ben geweest, eerst in het Moederhuis in Amsterdam later in Driehuis. Ik kwam toen ik (denk ik) 6 1/2 was -enige maanden na de dood van mijn moeder had mijn vader geen andere oplossing dan de 3 jongsten uit ons gezin naar de zusters te brengen, een paar maanden daarna overleed ook hij . Ik ging "voorgoed" zoals dat heette toen ik 18 was.

Misschien wel de meest bizarre -of interessante zo je wilt- jaren uit die Congregatie. Toen ik kwam -voor Vaticaan II en de grote veranderingen in de RKK kwam ik bij zusters waar het zien van een haar een schande was, zij waren -met de nodige tussenstappen - in burger toen ik wegging. De haren een uiting van de vele ingrijpende veranderingen.

Wat toen "voorgoed gaan" heette bleek levenslang te zijn.
Vanzelfsprekend! Voor iedereen is haar/zijn jeugd levenslang.

Daarmee hoort die Voorzienigheid bij mij, die zusters "mijn nonnen" , zoals mijn ouders bij mij horen.
En nog een hele hoop meer bij mij hoort ook. En morgenavond hopelijk nog meer....ik leef dus doe ervaringen op. Die horen allemaal bij mij.
Mijn persoonlijke levensgeschiedenis.

Die net als de Amsterdamse buurt waar ik mijn eerste paar jaar leefde, in een verzuild Nederland, mijn moeder uit een gelovig protestantse familie werd na haar huwelijk zeer gelovig RKK - deel uit maakt van gedeelde geschiedenis van die internationale samenleving Amsterdam, waar ik woon.

In die samenleving gebeurt veel mbt. religie. Ook met mijn geloof.
In die samenleving gebeurt ook veel ook mbt mijn persoonlijke levensgeschiedenis.
Bestaan er bovendien nog steeds taboe's rond dit deel van die geschiedenis, waardoor mijn persoonlijke levensgeschiedenis mee werd bepaald: Rooms katholieke kinderbeschermings-internaten; zorg

Ik heb kinderen, dus vind ik morgen belangrijk.
En gisteren, zelfs eergisteren.
Maar vooral nu.

Het is allemaal van mij.
En ik deel dat, want het is niet alleen van mij.

Hoe dat delen in vredesnaam moet, weet ik eigenlijk niet best.
En volgens mij weet niemand dat over dit soort geschiedenis eigenlijk nog.
Van direct - persoonlijk - betrokkenen tot wetenschappers.

Ik moet de eerste tenminste nog tegen komen waarvan ik overtuigd zeg:
Ja, die weet het wel.
Maar misschien ben jij dat wel.
Laat het dan aub vooral weten: ik ben ontzettend benieuwd!

Ik weet het in ieder geval niet!
Maar wat ik in ieder geval wel weet is dat ik er hardop en in alle openheid over wil denken.
Met het risico dat ik mensen ongelooflijk op hun ziel trap, of verdriet doe, beledig.Zelfs woedend maak, zoals is gebleken.

Mocht dat zo zijn: laat ook dat aub vooral weten!
Het is mijn intentie niet.
Maar pas wanneer ook over dit deel van onze gezamelijke geschiedenis in alle openheid gedacht kan worden, en dus gecommuniceerd, kunnen we antwoorden vinden over morgen.
Die uiteindelijk veel belangrijker is dan gisteren.

En alle anderen hier tussen in, die net als ik ook denken over welk deel dan ook mbt. die Voorzienigheid, kinderen -zorgontvangers van die Congregatie -zorg gevers en zorgdragers, door eigen ervaringen of van familie/ouders of noem maar op:laat ook dat aub vooral weten.

Vanzelfsprekend zijn ook reacties van anderen, zeker met ervaringen/gedachten/vragen of wat een mens nog meer kan hebben, mbt. andere (jeugd)zorg / congregaties (en de RKK) ook zeker welkom.

Ik hoop bovendien dat er mensen zijn welke foto's willen delen.
Niet alleen omdat het hartstikke leuk is: maar omdat daar bij velen een grote behoefte aan blijkt te bestaan.

Ik ben zelf al vele jaren - op verschillende manieren en dus verschillende mensen - bezig met dit stukje (Amsterdamse) katholieke geschiedenis, en natuurlijk wil ik daarvan het nodige ook graag met jou delen.
Wat en hoe merken we wel, wanneer ook jij iets van je laat horen.

Op dit moment betekent dat voor mij in ieder geval naast nogal wat andere discussie/contacten etc. dmv. het internet rond Geloof/religie gekoppeld aan het probleem van kerkelijk (seksueel) misbruik
o.a. ook aan de hand van archief vondsten.
En waar het allemaal op uitdraait?
Op een antwoord van (een) zorgontvanger(s)
over Zorg.
Mijn antwoord.
Hoe?
Dat merk ik wel.
Morgen!

Het is het klimaat van vandaag
dat aan de bomen van gisteren
de vruchten van morgen bepaald.